West-Papoea is een van de laatste grote wildernissen op aarde
Het gebied is bedekt met ongerept regenwoud, qua grootte alleen overtroffen door het Amazonegebied. Het herbergt unieke planten- en diersoorten zoals zeldzame orchideeën, paradijsvogels en boombuideldieren. Maar net als de bevolking van West-Papoea wordt ook deze prachtige natuur bedreigd.
De Freeport-mijn
De Freeport-mijn in Grasberg is de grootste goudmijn ter wereld. De mijn, grotendeels in handen van het Amerikaanse bedrijf Freeport McMoRan, heeft geleid tot een ecologische ramp. Waar ooit een gletsjertop lag, gaapt nu een enorme krater in het landschap. Dagelijks wordt bijna een miljoen ton afval gedumpt in het riviersysteem – met als gevolg vervuiling, vernietigde ecosystemen en onleefbare omstandigheden voor de lokale stammen.
De oorsprong van deze mijn is diep verweven met politieke corruptie. De eerste contracten tussen Indonesië en Freeport werden al in 1965 opgesteld, vier jaar vóór de omstreden ‘Act of Free Choice’ van 1969 waarin West-Papoea onder Indonesisch gezag werd geplaatst. De invloed van figuren zoals Henry Kissinger – die het contract hielp afsluiten en later in het bestuur van Freeport plaatsnam – toont aan dat de uitkomst van dit “referendum” al lang vaststond.
De regio rond de mijn is een van de meest gemilitariseerde gebieden in West-Papoea. Uit onderzoek van The New York Times bleek dat Freeport tussen 1998 en 2004 bijna 20 miljoen dollar betaalde aan Indonesische militaire en politie-eenheden. Sommige commandanten ontvingen persoonlijk tienduizenden dollars.
“We gaan door met delven tot aan New Orleans.” – Jim Bob Moffett, CEO Freeport McMoRan
Ontbossing en palmolieplantages
Nu een groot deel van de Indonesische bossen al is vernietigd, richten houtbedrijven hun pijlen op West-Papoea. Ondanks een moratorium op nieuwe vergunningen voor het kappen van primair regenwoud, gaat illegale houtkap gewoon door – vaak met bescherming van het leger tegen betaling.
Een nog grotere bedreiging vormt de uitbreiding van palmolieplantages, met name voor de productie van biobrandstoffen. Wat zogenaamd een oplossing voor klimaatverandering is, veroorzaakt juist grootschalige ontbossing en vervanging van divers regenwoud door monocultuur. Deze gewassen vereisen veel chemische middelen en putten de bodem uit.
Greenpeace Indonesië schat dat jaarlijks tot wel 300.000 hectare bos verdwijnt in Papoea. Vooral in het zuiden, waar oliepalmplantages domineren, is de situatie schrijnend. Grond wordt vaak afgepakt zonder volledige toestemming van de bewoners, waardoor gemeenschappen hun levensonderhoud verliezen en in armoede achterblijven.
MIFEE
Het MIFEE-project (Merauke Integrated Food and Energy Estate) is een megaproject van meer dan twee miljoen hectare landbouwgrond en industriële plantages in het zuiden van West-Papoea. Indonesische én buitenlandse bedrijven eisen grote stukken land op, terwijl de lokale Malind-bevolking nauwelijks iets terugkrijgt. Hun bossen – eeuwenlang bron van voedsel, medicijnen en cultuur – worden hen ontnomen.
