Nu Jokowi’s presidentschap ten einde loopt, is het tijd om stil te staan bij zijn nalatenschap in West-Papoea: ecocide, militaire straffeloosheid en een totaal falen om de onderliggende oorzaken van ons probleem aan te pakken.
Tijdens zijn vijftiende bezoek aan West-Papoea poseerde Jokowi met etnische Indonesiërs die Papoea-hoofdtooien droegen – slechts enkele dagen nadat zijn soldaten drie onschuldige jonge mannen hadden vermoord. Dit is culturele toe-eigening te midden van een voortdurende genocide. Jokowi’s laatste belediging aan West-Papoea kenmerkt zijn tien jaar aan de macht: hij danst op onze graven.
Jokowi werd verkozen met de belofte om soldaten te vervolgen die Papoea-kinderen vermoordden tijdens de Bloedige Paniai, maar eenmaal aan de macht liet hij de enige dader die ooit voor het bloedbad werd berecht, vrijuit gaan. Als president heeft hij West-Papoea behandeld als een vakantiewoning, terwijl zijn soldaten ons volk vermoorden en martelen. Hij tekent overeenkomsten met grote bedrijven om ons voorouderlijk bos te vernietigen, terwijl hij tegelijkertijd met Papoea-kinderen speelt en onze cultuur toe-eigent voor een fotoshoot.
Elke Indonesische president sinds Suharto heeft zijn beloften in West-Papoea gebroken, maar Jokowi is de ergste hypocriet van allemaal. Hij presenteert zichzelf als een hervormer, maar weigert de TNI aan te pakken in West-Papoea. Hij beweert een milieuactivist te zijn, maar heeft de bouw van de Trans-Papoea-snelweg opgevoerd. Hij beweert een burgerpresident te zijn, maar heeft de oorlogsmisdadiger Prabowo gekozen als zijn opvolger. Hij zegt dat hij voor gerechtigheid staat, maar heeft het bloederigste tijdperk in de recente geschiedenis van Papoea geleid. Sinds hij in 2014 aan de macht kwam, zijn meer dan 100.000 West-Papoea’s ontheemd, zijn meer dan 1200 van ons gedood en hebben talloze Papoea’s – mannen, vrouwen en kinderen – marteling of willekeurige arrestatie ondergaan.
Jokowi’s milieubeleid is een farce, zoals blijkt uit de nieuwe suikerrietplantage die hij deze week lanceerde in Merauke. Wat hij beschrijft als ‘voedselzekerheid’ voor Indonesië is in werkelijkheid de voortzetting van de exploitatie van gestolen West-Papoeaans land. Door de Trans-Papoea-snelweg aan te leggen, heeft hij MIFEE, Freeport en Tangguh met elkaar verbonden, waarmee hij permanente bedrijfsinvesteringen in West-Papoea veiligstelt en ervoor zorgt dat er in de toekomst nog meer verwoestende plantages en mijnen zullen worden gebouwd. West-Papoea draagt bij aan de groene transitie van Indonesië onder dreiging van geweld.
Indonesië is een criminele macht in West-Papoea. Of het nu een valse hervormer is zoals Jokowi, of een onverbeterlijke oorlogsmisdadiger zoals Prabowo, elke president heeft de illegale oorlog op ons land voortgezet. Hun aanwezigheid daar is geen interne aangelegenheid of een kwestie van Indonesische soevereiniteit. Het is een koloniale bezetting die wordt ondersteund door geweld en koloniale attitudes. West-Papoea heeft nooit ingestemd met het deel uitmaken van Indonesië, en we hebben sinds de invasie in 1962 elke dag weerstand geboden tegen hun illegale bezetting.
Jokowi heeft West-Papoea verraden en de wereld voorgelogen over wat daar gebeurt. Zijn laatste gift is ons achterlaten met een genocidale oorlogsmisdadiger. West-Papoea is niet veilig onder Indonesië, onder geen enkele president. Ik hoop dat Melanesische leiders aandacht besteden aan wat er het afgelopen decennium is gebeurd en de ULMWP een zetel geven aan de MSG-tafel. Alleen dan kunnen we onszelf verdedigen.
Benny Wenda
President
ULMWP
Bron: https://www.ulmwp.org/president-wenda-jokowi-leaves-a-legacy-of-failure-and-bloodshed-in-west-papua
