over West-Papoea
West-Papoea is de westelijke helft van het eiland Nieuw-Guinea, grenzend aan de onafhankelijke natie Papoea-Nieuw-Guinea. Het ligt slechts 200 km ten noorden van Australië. Het land bestaat uit een groot bergachtig binnenland, bosrijke laaglanden, uitgestrekte mangrovemoerassen langs de kust en wordt omringd door talloze kleine eilanden en koraalriffen. West-Papoea werd oorspronkelijk zo’n tienduizenden jaren geleden bevolkt door Melanesiërs.
Het rode gebied op de kaart
geeft West-Papoea aan.
nieuw-guinea
Nieuw-Guinea is het grootste tropische eiland ter wereld en is nog grotendeels bedekt met ongerept regenwoud, dat in omvang slechts door het Amazonegebied wordt overtroffen. Het is een gebied met een zeer rijke biodiversiteit. Plant- en diersoorten die onbekend zijn voor de niet-inheemse bevolking worden nog regelmatig ‘ontdekt’. Er leven veel unieke soorten, waaronder zeldzame orchideeën, paradijsvogels en boomkangoeroes. De kustlijnen zijn bezaaid met koraalriffen die een thuis bieden aan talloze mariene soorten, en de rivieren die door het eiland stromen zijn essentieel voor zowel het ecosysteem als de gemeenschappen die er wonen.
De mensen
In West-Papoea leven meer dan 250 verschillende stammen die allemaal hun eigen unieke taal en cultuur spreken. De meerderheid van de inheemse bevolking leeft nog steeds in een traditionele levensstijl. Hoog in het bergachtige binnenland leven stammen die kleinschalige landbouw bedrijven, yams en zoete aardappelen verbouwen en varkens houden. In de laaglanden aan de kust wordt een levensstijl van jagers en verzamelaars geleid, waarbij sago en vis een groot deel van het dieet uitmaken.
De afgelopen vijftig jaar heeft Indonesië een grootschalig sociaal project uitgevoerd door honderdduizenden mensen uit heel Indonesië te verhuizen om in kampen te gaan wonen die in de bossen van West-Papoea zijn uitgehakt. Dit transmigratieprogramma is lange tijd zwaar bekritiseerd en heeft zowel de inheemse bevolking als de transmigranten voor problemen gesteld. Als gevolg hiervan telde de bevolking van West-Papoea in 2010 ongeveer 3,5 miljoen mensen, met een geschatte verdeling van bijna 50% Papoea en 50% niet-Papoea. Een paar grote steden zijn de belangrijkste bevolkingscentra in West-Papoea en trekken zowel autochtone als allochtone inwoners aan. De grootste daarvan is Jayapura, de hoofdstad van West-Papoea aan de noordkust. Andere grote steden zijn Wamena in de centrale hooglanden, Manokwari op het schiereiland Vogelkop en Timika in het zuiden, dat de gigantische Grasbergmijn bedient.
Door een enorm programma van missionarisactiviteiten in de afgelopen vijftig jaar heeft bijna de hele inheemse Papoeabevolking het christelijke geloof aangenomen, terwijl veel traditionele overtuigingen nog steeds in stand worden gehouden.
Irian Jaya, Papoea en West-Papoea
In de koloniale tijd, toen het gebied door de Nederlanders werd gekoloniseerd, stond West-Papoea bekend als Nederlands Nieuw-Guinea. Toen de Nederlanders de mensen begonnen voor te bereiden op onafhankelijkheid, werd de naam van de opkomende onafhankelijke staat West-Papoea. Na de Indonesische invasie in 1962 tot 2000 werd West-Papoea door de Indonesiërs Irian Jaya genoemd. Deze naam werd sterk afgekeurd door de inheemse bevolking, die de Indonesische overheersing afwees en bleef aandringen op erkenning van West-Papoea als onafhankelijke staat. In 2000 deed Indonesië, in een mislukte poging om de onafhankelijkheidsaspiraties te sussen, een speciaal autonomiepakket en hernoemde de hele provincie naar Papoea. Nog verwarrender is dat de Indonesische regering in 2003 het land in twee provincies verdeelde: Papoea en West-Papoea. Al dit benoemen en hernoemen is alleen maar bedoeld om verwarring te zaaien en de aandacht af te leiden van de kern van de zaak, namelijk dat de bevolking van West-Papoea nog steeds het recht op zelfbeschikking is ontzegd en Indonesië dus geen wettelijk recht heeft om het gebied te controleren. De overgrote meerderheid van de Papoea’s zou graag een onafhankelijk West-Papoea zien en het doel van de Free West Papua Campaign is om hen te helpen dit streven erkend te krijgen.
Het leven nu
Hoewel delen van West-Papoea voor de jaren 1960 onbekend waren voor de buitenwereld, komt de moderne wereld er nu aan. Veel Papoea’s hebben nu toegang tot mobiele telefoons en internet en gebruiken deze technologie om hun strijd voor vrijheid te coördineren en om met de rest van de wereld te communiceren. Veel jonge mensen hebben hun dorpen verlaten om aan universiteiten in West-Papoea en Indonesië te gaan studeren en communiceren met Indonesiërs en de wereldgemeenschap om steun te krijgen voor hun vrijheidsstrijd.
